viernes, 30 de julio de 2010

Astorga, por Truchas y pasando por Castrillo para ir para casa


Saludos amigos! Una vez más aquí me tenéis para mostraros las fotos de mis escapadas moteras. La que hice, mejor dicho, hemos hecho Edu y yo ayer, ha sido la más larga hasta este momento; y también la que personalmente más me ha gustado encima de la moto. Puertos de montaña, bajadas frenéticas y llanos serpenteantes, nos han hecho disfrutar mogollón! Ved en el mapa todo el recorrido:



Como podéis ver, hemos hecho una buena kilometrada. Para mí ha sido duro en parte por mi "rum rum", que me va justita subiendo los puertos, que ayer subimos 2! Pero al final sube y si quiero me lleva al fin del mundo jeje!
Bueno, empezamos subiendo el puerto del Morredero, un puerto chungo de narices, por donde el año pasado pasó la vuelta a España de ciclismo, pero que el paisaje te da lo que te quita la cuesta. El último pueblo antes de la cima, es San Cristóbal de Valdueza, donde hay un tejo milenario de 800 años de edad, miradlo:




Y también un pequeño paisaje:



¿Mola no? La verdad que sí, por estos paisajes es por lo que me gusta tanto ir por ahí con la moto, bueno por eso y porque disfrutar de la conducción es una gozada, ais... que bobo me pongo jeje. En fin sigamos, subiendo un poquito más arriba y dejando el tejo milenario, llegamos al alto del Morredero, donde hay una pequeña estación de esquí. Foticas foticas...:



Diréis que quién es ese, pues sí, soy yo, para dar fe de mi existencia, ahí dejo la foto. Y aún hay más, pero esas las enseño más tarde...jeje. Sigamos con las foticas:



¿Véis la carretera? Imaginad a Alberto Contador y compañía dándolo todo. Esos deportistas están hechos de otra pasta. En esta última foto en el Morredero podéis ver a Edu con la estación de esquí detrás:



Pues dejando ya el Morredero,(que aún tengo que poner otra foto que la tiene Edu), enfilamos puerto abajo camino ya de Corporales y Truchas, nuestros siguientes objetivos. Bajando por la carretera encontramos esta imagen:




Como podréis observar, tienen el monte minado de las putas palas eólicas, que no se para que coño valen si cada vez me sube más la puta luz! Perdonad que me cabree, pero este tema me tiene muy "quemao". Edu me hizo hacer hincapié en esto, como buen biólogo, se preocupa por el medio ambiente. Siguiendo el descenso, por fin llegamos a Corporales y luego a Truchas, ya en pleno León; El Bierzo lo habíamos dejado ya hace un rato. La carretera era muy mala hasta Corporales, pero luego mejoró hasta encontrarnos con la LE-126, ya de lujo hasta Castrocontrigo. Un poco más adelante, y después de una parada para repostar, cogimos un desvío hasta Destriana, y de allí llegamos ya a Astorga, capital de la Maragatería. Mucha letra y poca foto no? jeje:




Esta foto me recuerda a la película de Paco Martínez Soria "La ciudad no es para mí", no se por qué... ;)(no te me enfadees que es broma jeje)

La catedral de Astorga es pequeña, pero muy chula:




Mirad esta foto, pero que dos pringaos!!:




Pues anda que yo, que cara de pan se me queda!




No podíamos ir a Astorga sin visitar el palacio episcopal de Gaudí, la verdad que es una pequeña maravilla, Gaudí era un genio:




Ya dejando Astorga, proseguimos nuestra marcha, que ya si nos entreteníamos mucho íbamos a llegar a las mil a casa. Nuestro siguiente destino fue Castrillo de los Polvazares, un pequeño pueblo famoso por su cocido maragato, que con el hambre que tenía entonces me comía uno entero, y también famoso porque conserva intacta la magia medieval, estar allí te trasladaba a otra época:




El suelo está completamente empedrado, y para conservarlo han prohibido la entrada a vehículos de gente de fuera del pueblo:




Ah por cierto, que antes que he mencionado el cocido maragato, aquí tenéis sus ingredientes, por si os apetece pasaros y probarlo:




Y eso fue todo en Castrillo. Teníamos que seguir, y aún quedaba subir otro puerto hasta Foncebadón, sí, Foncebadon, el pueblo de la cruz de Ferro donde he ido hace poco y que os he colgado en otra entrada. La carretera de vuelta pasaba por este sitio y bueno... como ya os dije entonces, la bajada desde la cruz es muy chula y hacerla otra vez no me importó mucho la verdad. En el mapa lo veis bien. Esta vez, aunque me repita, os dejo como última foto de esta entrada, una en la que estoy yo al lado de esta famosa cruz, de la que ya os he explicado el significado:




Y nada, se acabó, como siempre. Llegamos a casa sanos y salvos que al fin y al cabo es lo que importa. Espero que os halla gustado, a mi me ha encantado, ha sido una ruta larga pero divertidísima y emocionante donde las halla; la próxima será mejor. Un saludo. Hasta otra!

5 comentarios:

  1. stá bien la entrada y mucho mejor fué la vuelta. se hicieron muchos km si si y el culo un poco destrozado.

    la funda de la camara está en casa de victor.

    eduuuu

    ResponderEliminar
  2. Pues la próxima será mejor, ya está en mi cabeza dando vueltas... jeje

    ResponderEliminar
  3. oyeeeee ya arregle la rum rum. mandame por email el telephone de carlos que le quiero preguntar cosas de burgos

    me he pasado a verte hoy y no te encontré perra

    edu

    ResponderEliminar
  4. A ver rapaz, cando vas facer una ruta que pase por ORNIXA, si non queres facer moitos Km´s, podes subir po lo convento, ainda que te toque puxala moto, que poraí de seguro que non sube y si sube acaba esfarragachada :-D

    http://www.vueltaespanaencarrovela.bogspot.com

    ResponderEliminar
  5. Pues a Hornija algún dia quizá suba, todo sería proponérmelo... jeje

    ResponderEliminar

Por favor, si te ha gustado, deja tu comentario, prometo responder!